Odpowiedzi należy szukać w STYLU ŻYCIA (tu polecam Medycynę Stylu Życia <3 pod red. D. Śliż i A. Mamcarza, PZWL )
Najczęstsze błędy:
1. Podjadanie między posiłkami. 1 cukierek, łyk soku to około 20 kcal, obiektywne mało – ale nie chodzi tu o kalorie, niestety jest to wystarczająca ilość aby pobudzić trzustkę do wydzielania insuliny.
2. Zbyt duża ilość posiłków. Mało a często nie sprawdzi się u osób z insulinoopornością (chyba, że dochodzą inne zaburzenia np. hipoglikemia reaktywna – indywidualne podejście) Dobrym standardem są 3-4 posiłki dziennie w odstępie 4 godzinnym. Ale jeżeli wcześniej jadłeś dużo i często-wprowadzaj zmiany stopniowo.
3. Brak aktywności fizycznej. Ruch powoduje wzrost adiponektyny (kolejmy hormon  ), która zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę, chroniąc jednocześnie przed chorobami układu krążenia. Aktywność fizyczna poprawia wrażliwość insulinową komórek niezależnie od spadku masy ciała! (Lepiej być otyłym aktywnym niż otyłym nie aktywnym fizycznie) Dodatkowo wysiłek fizyczny korzystnie wpływa na profil lipidowy i poczucie pełnego dobrostanu psychicznego i fizycznego.
4. Palenie. Palenie papierosów nasila objawy insulinooporności. Pilnując diety i popalając możesz wyjść ewentualnie na zero. Dietą wypracujesz spadek stężenia insuliny a nikotyną ponowny wzrost. I koło się zamyka 
5. Picie alkoholu. Badania pokazały, że alkohol powyżej 20g/ dobę dla kobiet i 30g/dobę dla mężczyzn nasila ryzyko rozwoju cukrzycy, zwiększa insulinooporność i ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej oraz stężenie TG, podnosi ciśnienie tętnicze, może prowadzić do rozwoju neuropatii, retinopatii i zaburzeń erekcji. Należy pamiętać, że alkohol przez hamowanie glukoneogenezy w wątrobie może być przyczyną niedocukrzeń.
6. Brak snu. Ciągłe skracanie godzin snu i zarywanie nocek nasila przewlekły stan zapalny w organizmie a to idealne warunki dla rozwoju czy nasilenia objawów insulinooporności. Brak snu to zamrożenie naszego układu odpornościowego.

Jak ograniczenie snu modyfikuje głęboko i negatywnie układ immunologiczny pokazała praca, w której wykonano szczepienie 125 osób przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Sześć miesięcy po zakończeniu cyklu 3 szczepień, ponad ¼ osób śpiących poniżej 6 godzin nie uzyskała odpowiedniego (ochronnego) poziomu przeciwciał IgG, natomiast spośród osób śpiących > 7 godzin niemal wszyscy osiągnęli ten poziom!

7. Niezdiagnozowane choroby współistniejące np. niedoczynność tarczycy, Hashimoto.

Dużo zdrowia i zdrowego stylu życia 🙂